Suppa blir til mens du går

Hausten er tida for bognande grønsaksdiskar. Kjøleskapet mitt liknar no aller mest på Gartnerhallen, og det gjeld å passe på å bruke godsakene før dei mistar spensten og smaken. Og hugs at grønsaker ikkje trivst så godt i moderne kjøleskapsskuffar nedst: Dei har det betre i litt høgare temperatur på nest øvste hylle.

Nyleg kom eg over ei oppskrift på toskansk grønsakssuppe frå Gino D’Acampo, de veit denne kjekke italienaren som reiser rundt på vakre stader i Italia og lagar godsaker utandørs, sendt på NRK TV. Kokebøker skriv han også, og dei kan alle tilrådast.

Ribollita tyder «kokt om igjen», det vil seie at ho, som dei fleste tilsvarande gryter, profitterer sterkt på ei natt i kjøleskapet, så smakane og aromaane får tid til å setje seg. Det er eit prinsipp eg held i hevd så sant eg har tid, sjølv om eg vanlegvis gjer mange endringar i oppskrifter.

Ei oppskrift er berre ein idé, og alle idear har godt av å bli utfordra. Somme har det slik at dei lèt vere å lage ein rett fordi dei manglar éin einaste ingrediens, noko som naturlegvis er berre tull. Det får vere måte på å tru på autoritetane. Kvar har vi det frå? Luther? Hallesby? Å lage mat handlar om å vere kreativ og utnytte det du har.

I Ginos oppskrift foreslår han å tilsetje pølser, og det er en fin smakssetjar som også gir litt protein, men aller første steg i oppskrifta hans er då å steike pølsene i bitar i eit snautt kvarter. For ei sløsing med tid! Nei, då tek eg heller til med neste trinn – å koke to til fire plommetomatar i terningar, saman med ein boks hermetiske tomatar; for, som lesarar av denne spalta til det keisame har blitt prenta inn, tomatar blir berre betre jo lenger dei kokar, og tilfører retten umami i lange banar.

Når tomatane godt og vel er på kok, mortar eg ei klype fennikelfrø. Tre fedd hakka kvitlauk, seier Gino så. Det blir sjølvsagt ikkje noko av. Eg doblar alltid mengda kvitlauk. Eg deler så opp tre selleristilkar, to gulrøter og ein stor raudlauk, det er vel og bra, men så seier Gino at eg også skal ha med ein potet. Niks. Poteter i slike rettar blir berre graps, etter mi erfaring. Så den droppar eg.

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare