Svenska Akademien gav nobelprisen til Jon Fosse «för hans nyskapande dramatik och prosa som ger röst åt det osägbara». I det som ikkje kan seiast, ligg det alltid òg ei uvisse, vi taper fort retninga og går oss vill, slik Jon Fosse skildrar i dei to siste verka, Kvitleik og I svarte skogen inne. Eg les i undring og takksemd, er det likevel noko eller nokon som viser veg, «den skinande, skimrande skapnaden som lyser eit andande inkje, som no er det vi andar, frå sin kvitleik». Slik sluttar forteljinga Kvitleik, eg kjenner på ei djupare innsikt, men ikkje klårare visse.
Utan klår visse
Skumringstimen
snart er mørkeret så tett
at det må kunna gripast
og bli løfta over på den andre sida
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
