Metal

Arnold Nesis:

Of Bird And Cage

Capricia
Productions

Det hender mykje på heimeunderhaldningsfronten i denne konsert- og festivalfattige tida. Til dømes kjem den interaktive indie-musikkvideoantologien The Longest Road On Earth ut neste veke, og denne veka kom Of Bird And Cage. Det er tale om ein israelsk symfonisk metal-musikal i spelformat som inneheld bidrag frå Bumblefoot frå Guns N’ Roses så vel som frå medlemmer av King Diamond og Evanescence. Musikken er òg tilgjengeleg som vanleg album.

Denne to timar lange, lause attforteljinga av Skjønnheten og udyret formidlar soga om ein gjennomtraumatisert og rusavhengig aspirerande metal-vokalist som blir undertrykt og mishandla av alle.

Symfonisk metal er ein sjanger som prøver å uttrykke heile spekteret av det menneskelege sjelslivet gjennom syntetiske strykeorkester, iherdige gitarriff og svulstig vokal som vekslar mellom opera- og metal-stil. Resultatet er ofte, om ikkje alltid, flatt og unyansert. Og når Of Bird And Cage kombinerer dette med musikalflosklar, blir det heile diverre så overtydeleg, overdrive, klisjéprega og pompøst at det nesten ikkje går an å ta inn over seg.

I lys av det som går føre seg i Gaza, er det vanskeleg å ikkje bli brydd av at moralen, som til liks med andre nylege soger signerte israelske auteurar beint fram ser ut til å vere at «alle» har både godt og vondt, Skjønnheten og udyret, i seg. Greitt nok, men ganske sjølvsagt, og det er på høg tid å bringe det menneskelege fellesskapet vidare mot inkludering og berekraft. Tvilstyngde, tunghendte og platte bodskapar har vi vel etter kvart fått servert nok av.

Rasmus Hungnes 

Rasmus Hungnes er kunstnar, musikar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.