Kvileskjer av Jaga Jazzist
Det verkar som Jaga Jazzist har gjeve ut ei plate utan å ha noko på hjartet.
Jazz/rock/elektronisk musikk
Jaga
Jazzist:
Pyramid
Lars Horntveth, gitar, pedalsteelgitar, klarinettar, saksofonar, vibrafon, tangentinstrument og programmering; Marcus Forsgren, gitar og vokal; Even Ormestad, bass; Line Horntveth, tuba, althorn, eufonium, fløyte og vokal; Erik Johannessen, trombone og vokal; Martin Horntveth, trommer, perkusjon og programmering; Øystein Moen, tangentinstrument; Andreas Mjøs, vibrafon; David Wallumrød, tangentinstrument (1).
AMP Music & Records AT065
Det har blitt lengre mellom drammane frå Jaga Jazzist, ungdomsbandet frå Tønsberg som tok Festival-Noreg med storm i siste halvdel av 1990-åra. Etter Warner-utgjevinga A Livingroom Hush (2001) blei dei ein del av norsk jazz som også erobra den europeiske jazz- og festivalscenen. Seinare har besetninga skifta, og enkeltmedlemmer har hatt sine soloprosjekt. Dei tre siste utgjevingane har såleis kome med fem års mellomrom.
Eg nærma meg dei fire låtane på Pyramid i fleire rundar enten via høgtalarar eller hovudtelefonar, men konklusjonen blir den same – smakfullt, kompetent og strokent produsert, men det er ingenting som tek tak og røskar i ein gamal skrott (sjølv om Martin Horntveth gjer så godt han kan).
Komponisten Lars Horntveth brukar verkemiddel som gjer arrangementa svært føreseielege, men her manglar substans og vendingar som kan overraska. På Fela Kuti-hyllinga «The Shrine» er noko på gang. Etter gode to minuttar byrjar det å byggja seg opp, men to og eit halvt minutt seinare blir det slått av med nokre vasne synthakkordar for så å kopla seg på grooven att. Slik går det slag i slag til det visnar kraftlaust vekk.
Den hippe og dramaturgisk velforma «Apex» greier ikkje å redda prosjektet. Til det kjem klisjeane for tett. Kanskje var dette Jaga Jazzists Let It Be-utgjeving?
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar
i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz/rock/elektronisk musikk
Jaga
Jazzist:
Pyramid
Lars Horntveth, gitar, pedalsteelgitar, klarinettar, saksofonar, vibrafon, tangentinstrument og programmering; Marcus Forsgren, gitar og vokal; Even Ormestad, bass; Line Horntveth, tuba, althorn, eufonium, fløyte og vokal; Erik Johannessen, trombone og vokal; Martin Horntveth, trommer, perkusjon og programmering; Øystein Moen, tangentinstrument; Andreas Mjøs, vibrafon; David Wallumrød, tangentinstrument (1).
AMP Music & Records AT065
Det har blitt lengre mellom drammane frå Jaga Jazzist, ungdomsbandet frå Tønsberg som tok Festival-Noreg med storm i siste halvdel av 1990-åra. Etter Warner-utgjevinga A Livingroom Hush (2001) blei dei ein del av norsk jazz som også erobra den europeiske jazz- og festivalscenen. Seinare har besetninga skifta, og enkeltmedlemmer har hatt sine soloprosjekt. Dei tre siste utgjevingane har såleis kome med fem års mellomrom.
Eg nærma meg dei fire låtane på Pyramid i fleire rundar enten via høgtalarar eller hovudtelefonar, men konklusjonen blir den same – smakfullt, kompetent og strokent produsert, men det er ingenting som tek tak og røskar i ein gamal skrott (sjølv om Martin Horntveth gjer så godt han kan).
Komponisten Lars Horntveth brukar verkemiddel som gjer arrangementa svært føreseielege, men her manglar substans og vendingar som kan overraska. På Fela Kuti-hyllinga «The Shrine» er noko på gang. Etter gode to minuttar byrjar det å byggja seg opp, men to og eit halvt minutt seinare blir det slått av med nokre vasne synthakkordar for så å kopla seg på grooven att. Slik går det slag i slag til det visnar kraftlaust vekk.
Den hippe og dramaturgisk velforma «Apex» greier ikkje å redda prosjektet. Til det kjem klisjeane for tett. Kanskje var dette Jaga Jazzists Let It Be-utgjeving?
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar
i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Emma (Fanny L. Bornedal) arbeider som nattevakt ved rettsmedisinsk institutt, der foreldra i si tid vart utsette for drapsforsøk.
Foto: Another World Entertainment
Skrekkeleg skuffande
Likte du Nattevakten, kjem du ikkje til å elska Nattevakten: Demoner går i arv, dersom det var det du håpte på.
Som låtskrivar er Jessica Pratt meir oppteken av stemningar enn forteljingar, meiner Øyvind Vågnes.
Foto: Samuel Hess
Mindre er meir
Den nye plata til Jessica Pratt, Here in the Pitch, er hennar beste så langt.
Blaz (Aristote Luyindula) (t.v.) har ikkje stor tiltru til systemet, men aktivisten Haby (Anta Diaw) kjempar for å forbetre tilhøva i den falleferdige bustadblokka deira.
Foto: Laurent le Crabe
Oppussinga
Ladj Ly lenar seg mot melodrama etter ein rå debut.
Eirik Holmøyvik har trekt seg trekt seg som forskingsleiar ved Det juridiske fakultet i Bergen.
Foto: Kim E. Andreassen / UiB
Israel-boikott splittar akademia
Jussprofessor Eirik Holmøyvik prøvde å få omgjort vedtaket om Israel-boikott ved Det juridiske fakultetet i Bergen, men vart røysta ned. No har han trekt seg som forskingsleiar ved fakultetet.
Lite mat: Det er ikkje mykje mat å spore i 17. mai-biletarkivet til NTB, men Andrea (2) har iallfall fått is. Hurra!
Foto: Per Løchen /NTB
Mat på nasjonaldagen
Kva bør vi ete i dag om vi lèt årstida styre menyen?
Papiravisa