JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

Memoarar

Ikkje leik med pressefolk!

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
President Donald Trump droppa den årlege pressemiddagen og drog heller til valmøtet i Wisconsin førre laurdag.

President Donald Trump droppa den årlege pressemiddagen og drog heller til valmøtet i Wisconsin førre laurdag.

Foto: Yuri Gripas

President Donald Trump droppa den årlege pressemiddagen og drog heller til valmøtet i Wisconsin førre laurdag.

President Donald Trump droppa den årlege pressemiddagen og drog heller til valmøtet i Wisconsin førre laurdag.

Foto: Yuri Gripas

3920
20190503
3920
20190503

Folk meiner så mangt som Donald Trump, men éin ting har mannen skjøna: Det er risikabelt å leika seg med journalistar. Så for vel ei veke sidan kom det eit internt presidentdekret frå Det ovale kontoret i Det kvite huset i Washington: Ingen i staben får lov til å gå på den årlege og til vanleg muntre og spenstige banketten som pressekorpset i denne viktige bygningen arrangerer.

Ein høgtståande folkevald person som har fortalt oss pressefolk, og resten av verda, at han vart «forelska» i den nordkoreanske diktatoren Kim Jong Il da dei møttest i Bangkok for to år sidan, og som dessutan har fått «vedunderlege brev» frå denne trivelege mannen i Pyongyang, veit vel kven han og medarbeidarane hans bør halda på trygg avstand. På den lista har vi pressefolk ein ærerik plass høgt oppe. Så på Hilton-hotellet i Washington vart det ei stussleg tilstelling no den siste laurdagen i april: Ingen vittig sjølvironisk tale av presidenten, ingen komikar, ingen vitsar, berre ein skål, med skåltale, til ære for det første grunnlovstillegget. Det garanterer for pressefridomen og kan vera kjekt å ha for ein gjeng som i februar 2017, før Trump var ferdig med den første månaden sin i Det kvite huset, fekk høyra at dei var fiendar av folket.

Omgrepet har ein spesiell klang og har vore brukt av så prinsippfaste, intelligente og sterkt ulike ånder som H. Ibsen og J. Stalin, mellom anna med den konsekvens at Ibsens drama En folkefiende må skifta namn på russisk og der heiter Doktor Stockmann. Det ordrette Vrag naroda får vanlege russarar til å grøssa og krympa seg; det står ein gufs av GULag, gru, grav og galge av det.

No har ingen skulda eller mistenkt Donald Trump for å ha for mykje sjølvironi. Dermed er det sjølvforklårande at han vart borte frå den årlege tilstellinga i 2019, slik han var det i 2018 og 2017, og det ville gi svært høge odds dersom einkvan tulling skulle satsa på at han dukkar opp i 2020.

Kva gjorde arrangørane så denne gongen, for ei veke sidan? Dei fekk ein historikar med to mursteinar presidentbiografiar til å halda hovudinnlegget. Det var fagleg og intellektuelt solid og passe humoristisk, og talaren heldt seg på den rette sida av hundreårsskiftet for 119 år sidan. Da skal det godt gjerast at nokon tek seg nær av det som vert sagt.

Så vel gjekk det ikkje i fjor, jamvel om Trump heldt seg borte. Pressetalskvinna hans, Sarah Huckabee Sanders, var til stades, og ei nådelaus morokvinne gjorde henne til skyteskive. Ho lo like godt som Trump ville ha gjort. I år kom trøystepremien: Trump brukte denne laurdagskvelden til eit valmøte i Wisconsin, ein av delstatane der han slo Hillary Clinton i 2016. Den djupt alvorlege Sarah hadde plass på ein slags ærestribune for trugne og lojale tenarar. Best for alle, for den uheldige fru Sanders har ikkje berre fått ry for å lyga på jobb, ho har i forklaringa si til granskar Bob Mueller tilstått at ho i ei utsegn i eit viktig spørsmål gjorde nett det – eit uforvarande mistak, sjølvsagt. Om ho hadde vore til stades laurdag, ville ho ha vorte skyteskive andre året på rad. Tanken er ikkje til å bera.

Eit godt døme på at Trump held seg langt unna både farlege folk som journalistar og den like farlege sjangeren sjølvironi, er å finna i ei av utsegnene hans før han vart vald. Ein pressemann spurde kven han rådførte seg med i utanrikssaker, eit felt der eigedomsbaronen hadde lita røynsle. «Eg rådfører meg helst med meg sjølv, eg har ein ganske god hjerne», sa han. Ingen mistenkte han for å fara med fleip, heller ikkje da han seinare, som president, bygde ut fråsegna med at han var «eit stabilt geni».

Opplagt at det da berre er dumt å bruka tid på dårlege vitsar som pressefolk har fått hjelp med av einkvan som skriv faktura med høygaffel. Da heller eit skikkeleg valmøte. Det er val om 18 månader, og tida er knapp.

Per Egil Hegge

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Folk meiner så mangt som Donald Trump, men éin ting har mannen skjøna: Det er risikabelt å leika seg med journalistar. Så for vel ei veke sidan kom det eit internt presidentdekret frå Det ovale kontoret i Det kvite huset i Washington: Ingen i staben får lov til å gå på den årlege og til vanleg muntre og spenstige banketten som pressekorpset i denne viktige bygningen arrangerer.

Ein høgtståande folkevald person som har fortalt oss pressefolk, og resten av verda, at han vart «forelska» i den nordkoreanske diktatoren Kim Jong Il da dei møttest i Bangkok for to år sidan, og som dessutan har fått «vedunderlege brev» frå denne trivelege mannen i Pyongyang, veit vel kven han og medarbeidarane hans bør halda på trygg avstand. På den lista har vi pressefolk ein ærerik plass høgt oppe. Så på Hilton-hotellet i Washington vart det ei stussleg tilstelling no den siste laurdagen i april: Ingen vittig sjølvironisk tale av presidenten, ingen komikar, ingen vitsar, berre ein skål, med skåltale, til ære for det første grunnlovstillegget. Det garanterer for pressefridomen og kan vera kjekt å ha for ein gjeng som i februar 2017, før Trump var ferdig med den første månaden sin i Det kvite huset, fekk høyra at dei var fiendar av folket.

Omgrepet har ein spesiell klang og har vore brukt av så prinsippfaste, intelligente og sterkt ulike ånder som H. Ibsen og J. Stalin, mellom anna med den konsekvens at Ibsens drama En folkefiende må skifta namn på russisk og der heiter Doktor Stockmann. Det ordrette Vrag naroda får vanlege russarar til å grøssa og krympa seg; det står ein gufs av GULag, gru, grav og galge av det.

No har ingen skulda eller mistenkt Donald Trump for å ha for mykje sjølvironi. Dermed er det sjølvforklårande at han vart borte frå den årlege tilstellinga i 2019, slik han var det i 2018 og 2017, og det ville gi svært høge odds dersom einkvan tulling skulle satsa på at han dukkar opp i 2020.

Kva gjorde arrangørane så denne gongen, for ei veke sidan? Dei fekk ein historikar med to mursteinar presidentbiografiar til å halda hovudinnlegget. Det var fagleg og intellektuelt solid og passe humoristisk, og talaren heldt seg på den rette sida av hundreårsskiftet for 119 år sidan. Da skal det godt gjerast at nokon tek seg nær av det som vert sagt.

Så vel gjekk det ikkje i fjor, jamvel om Trump heldt seg borte. Pressetalskvinna hans, Sarah Huckabee Sanders, var til stades, og ei nådelaus morokvinne gjorde henne til skyteskive. Ho lo like godt som Trump ville ha gjort. I år kom trøystepremien: Trump brukte denne laurdagskvelden til eit valmøte i Wisconsin, ein av delstatane der han slo Hillary Clinton i 2016. Den djupt alvorlege Sarah hadde plass på ein slags ærestribune for trugne og lojale tenarar. Best for alle, for den uheldige fru Sanders har ikkje berre fått ry for å lyga på jobb, ho har i forklaringa si til granskar Bob Mueller tilstått at ho i ei utsegn i eit viktig spørsmål gjorde nett det – eit uforvarande mistak, sjølvsagt. Om ho hadde vore til stades laurdag, ville ho ha vorte skyteskive andre året på rad. Tanken er ikkje til å bera.

Eit godt døme på at Trump held seg langt unna både farlege folk som journalistar og den like farlege sjangeren sjølvironi, er å finna i ei av utsegnene hans før han vart vald. Ein pressemann spurde kven han rådførte seg med i utanrikssaker, eit felt der eigedomsbaronen hadde lita røynsle. «Eg rådfører meg helst med meg sjølv, eg har ein ganske god hjerne», sa han. Ingen mistenkte han for å fara med fleip, heller ikkje da han seinare, som president, bygde ut fråsegna med at han var «eit stabilt geni».

Opplagt at det da berre er dumt å bruka tid på dårlege vitsar som pressefolk har fått hjelp med av einkvan som skriv faktura med høygaffel. Da heller eit skikkeleg valmøte. Det er val om 18 månader, og tida er knapp.

Per Egil Hegge

No har ingen skulda eller mistenkt Donald Trump for å ha for mykje ­sjølvironi.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Etter valet i 2016 blei det vanleg å seie at Trump vann fordi folk hadde oversett kjenslene til den kvite arbeiderklassa. Er biletet eit anna i denne omgangen?

Etter valet i 2016 blei det vanleg å seie at Trump vann fordi folk hadde oversett kjenslene til den kvite arbeiderklassa. Er biletet eit anna i denne omgangen?

Foto: Dustin Chambers / Reuters / NTB

UtanriksSamfunn

Overkorrigeringa

NEW YORK: Mark Lilla fekk enorm merksemd for sin diagnose av presidentvalet i USA i 2016. Eg oppsøker han for å få oppdaterte psykologiseringar av den amerikanske folkesjela anno 2024.

Ida Lødemel Tvedt
Etter valet i 2016 blei det vanleg å seie at Trump vann fordi folk hadde oversett kjenslene til den kvite arbeiderklassa. Er biletet eit anna i denne omgangen?

Etter valet i 2016 blei det vanleg å seie at Trump vann fordi folk hadde oversett kjenslene til den kvite arbeiderklassa. Er biletet eit anna i denne omgangen?

Foto: Dustin Chambers / Reuters / NTB

UtanriksSamfunn

Overkorrigeringa

NEW YORK: Mark Lilla fekk enorm merksemd for sin diagnose av presidentvalet i USA i 2016. Eg oppsøker han for å få oppdaterte psykologiseringar av den amerikanske folkesjela anno 2024.

Ida Lødemel Tvedt
Med jamne mellomrom legg Riksrevisjonen, her representert ved riksrevisor Karl Eirik Schjøtt-Pedersen, fram undersøkingar med nokså hard kritikk av korleis vedteken politikk vert gjennomført av forvaltinga.

Med jamne mellomrom legg Riksrevisjonen, her representert ved riksrevisor Karl Eirik Schjøtt-Pedersen, fram undersøkingar med nokså hard kritikk av korleis vedteken politikk vert gjennomført av forvaltinga.

Foto: Ole Berg-Rusten / NTB

Samfunn
Eva Aalberg Undheim

Eit spørsmål om kontroll

I rapport etter rapport kritiserer Riksrevisjonen statlege institusjonar for feil og manglar. Men kva kjem det eigentleg ut av kritikken?

Odd Nordstoga slo gjennom som soloartist i 2004. No har han skrive sjølvbiografi.

Odd Nordstoga slo gjennom som soloartist i 2004. No har han skrive sjølvbiografi.

Foto: Samlaget

BokMeldingar
ArildBye

Ein av oss

Odd Nordstoga skriv tankefullt om livet, ut frå rolla som folkekjær artist.

Stian Jenssen (t.v.) var alt på plass i Nato då Jens Stoltenberg tok til i jobben som generalsekretær i 2014. Dei neste ti åra skulle dei arbeide tett i lag. Her er dei fotograferte i Kongressen i Washington i januar i år.

Stian Jenssen (t.v.) var alt på plass i Nato då Jens Stoltenberg tok til i jobben som generalsekretær i 2014. Dei neste ti åra skulle dei arbeide tett i lag. Her er dei fotograferte i Kongressen i Washington i januar i år.

Foto: Mandel Ngan / AFP / NTB

IntervjuSamfunn
Christiane Jordheim Larsen

Nato-toppen som sa det han tenkte

Stian Jenssen fekk kritikk då han som stabssjef i Nato skisserte ei fredsløysing der Ukraina gjev opp territorium i byte mot Nato-medlemskap. – På eit tidspunkt må ein ta innover seg situasjonen på bakken, seier han.

Feature

Greske byggjeklossar

Eg dreg til Kreta og lærer om skilnaden på tyske og britiske turistar.

May Linn Clement
Feature

Greske byggjeklossar

Eg dreg til Kreta og lærer om skilnaden på tyske og britiske turistar.

May Linn Clement

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis