Fargerik vev
Improvisasjon og arrangement smeltar fint i hop.
Jazz
Andreas Røysum Ensemble:
Fredsfanatisme
Henriette Eilertsen, fløyte; Signe Emmeluth, altsaks; Marthe Lea, tenorsaks; Andreas Røysum, klarinett, bassklarinett og kontrabassklarinett; Hans P. Kjørstad, fiolin; Joel Ring, cello og bass; John Andrew Wilhite-Hannisdal og Christian Meaas Svendsen, bass; Ivar Myrset Asheim, trommer og perkusjon. Motvind Records
Anders Røysum er klar med andreplata halvtanna år etter debuten og tek konseptet eit steg vidare. Framleis er det snakk om ei blanding av etnisk inspirert musikk og frijazz, men denne gongen tenderer det etniske mot afrikansk musikk. Ensemblet er mest uendra, men tablaen er ikkje med denne gongen. Ein dimensjon går tapt, men Asheim blir tydlegare igangsetjar og kraftsentrum.
Musikken er ein kompleks vev av korte, men skiftande riff, korte, ekspressive utblåsingar og eit massivt rytmisk fundament med bassane og celloen som putrar og går. Hovudmønsteret blir brote gjennom dei frie «samtalane» «Kvintett (for Leroy Jenkins)» og «Kvartett (for Joseph Jarman)», ein nydeleg gongsekvens og ditto rubato blåseintro på den japanskinspirerte «Sawakuro», der Marthe Lea spelar utruleg vakkert – både lyrisk og intenst.
Røysum og ensemblet har lukkast betre denne gongen med å vikla i hop det arrangerte og det improviserte. Det heile verkar meir organisk. Likevel verkar det komplekse så enkelt og naturleg i hendene på eit knippe musikarar som har knekt koden. Den velstrukturerte «Sawakuro» og den rabiate og lett kaotiske «Jakter på Røyskatten» er høgdepunkt på ei plate som ikkje har djupe dalar.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz
Andreas Røysum Ensemble:
Fredsfanatisme
Henriette Eilertsen, fløyte; Signe Emmeluth, altsaks; Marthe Lea, tenorsaks; Andreas Røysum, klarinett, bassklarinett og kontrabassklarinett; Hans P. Kjørstad, fiolin; Joel Ring, cello og bass; John Andrew Wilhite-Hannisdal og Christian Meaas Svendsen, bass; Ivar Myrset Asheim, trommer og perkusjon. Motvind Records
Anders Røysum er klar med andreplata halvtanna år etter debuten og tek konseptet eit steg vidare. Framleis er det snakk om ei blanding av etnisk inspirert musikk og frijazz, men denne gongen tenderer det etniske mot afrikansk musikk. Ensemblet er mest uendra, men tablaen er ikkje med denne gongen. Ein dimensjon går tapt, men Asheim blir tydlegare igangsetjar og kraftsentrum.
Musikken er ein kompleks vev av korte, men skiftande riff, korte, ekspressive utblåsingar og eit massivt rytmisk fundament med bassane og celloen som putrar og går. Hovudmønsteret blir brote gjennom dei frie «samtalane» «Kvintett (for Leroy Jenkins)» og «Kvartett (for Joseph Jarman)», ein nydeleg gongsekvens og ditto rubato blåseintro på den japanskinspirerte «Sawakuro», der Marthe Lea spelar utruleg vakkert – både lyrisk og intenst.
Røysum og ensemblet har lukkast betre denne gongen med å vikla i hop det arrangerte og det improviserte. Det heile verkar meir organisk. Likevel verkar det komplekse så enkelt og naturleg i hendene på eit knippe musikarar som har knekt koden. Den velstrukturerte «Sawakuro» og den rabiate og lett kaotiske «Jakter på Røyskatten» er høgdepunkt på ei plate som ikkje har djupe dalar.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Gjennom foto og tekst dokumenterte Maria Gros Vatne eit annleis liv på bloggen Wildandfree.no. Ho og mannen Nik Payne forlét bylivet og trygge jobbar til fordel for økologisk gardsbruk og heimeskule. Her ser me sonen Falk.
Foto: Maria Gros Vatne
Frå draum til sorg
Ukjent landskap vinn den eine prisen etter den andre. No er den å finne på lista over filmar som er kvalifiserte til vurdering av Oscar-akademiet i kategorien «Beste dokumentarfilm».
Peter Flamm (1891–1963) var ein tysk lege med jødisk familiebakgrunn som i 1926 gjorde furore med debutromanen.
Foto: Otto Kurt Vogelsang / Ullstein bild
«Jeg? er ein djupt fascinerande og høgst moderne tekst om sinnsforvirring og dobbeltgjengeri»
Marie Blokhus, Gard Skagestad og Kirsti Refseth spelar stykket til den tyske dramatikaren Marius von Mayenburg.
Foto: Monica Tormassy / Det Norske Teatret
Kven har makt over kven?
Velspelt om medviten og umedviten makt, sanning, manipulasjon og illusjon.
The Lady (Willa Fitzgerald) må flykte frå ein galen mann.
Foto: Another World Entertainment
Skrekkfilmen Strange Darling tuklar med tida for å trekke i gang tankane.
Sveinung Rotevatn (V), som ser opp, talte ikkje under behandlinga av den nye abortlova 3. desember. Den som gjekk fram til talarstolen flest gonger, var Marian Hussein (SV).
Foto: Thomas Fure / AP / NTB
Mors liv i salen
Debatten vi fekk høyre då den nye abortlova blei behandla tysdag, strekte seg frå 10.00 til 14.30, frå 1915 til framtida og frå fosteret til den store verda.