Drama

Regi: Charlotte Sieling

Rivalene (orig. tit.: Mesteren)

Med: Søren Malling, Jakob Oftebro, Ane Dahl Torp

Simon (Malling) har nådd middagshøgda som mann og skyhøgt som kunstnar. Når sonen (Oftebro) han aldri har møtt før, dukkar opp for å bu hos han og driva med sin eigen kunst der, møter han seg sjølv i fleire dører, og likar ikkje alltid den han møter på. Den tidlegare så oppofrande kona (Dahl Torp) tek også til å stilla spørsmål, både ved seg sjølv og forholdet deira.

Smal moral

I mikrouniverset hovudpersonane svingar seg i, verkar alt til å dreia seg om kvinner, vin og kunst, men ikkje nødvendigvis i denne rekkjefølgja. Det er eit univers på sida av samfunnet, og det seier såleis fint lite om verda. Slik oppfattar me alle oss sjølve frå tid til anna. «Eg er så sjølvoppteken, tenk så fantastisk at eg får lov til det», seier den oppblåste, småforfylla Simon i ein augeblink av sjølvinnsikt. Dette summerer på mange måtar Rivalene fint opp, for inn i framtida ein stad er det godt mogleg sonen kjem til å måtta seia det same. Så Rivalene ein film til skrekk og åtvaring om du er i ferd med å ha usannsynleg suksess som kunstnar? Eg trur nok moralen kan overførast til mange miljø, men til ein viss grad kjennest filmen noko innsnevra, utan at det eigentleg gjer så mykje. Så spørst det om dei som faktisk høyrer til miljøet, vil lika alle kunstnarmytane som blir forsterka til det komiske her.

Godespelarar

Som tittelen tilseier, er det duka for rivalisering mellom far og son. Den ekstra spenninga som Darling, rollefiguren til Ane Dahl Torp, tilføyer, gjer at handlinga vert driven fram på dynamisk vis og tek nokre uventa vendingar. Og skodespelarane er den verkelege styrken i filmen. Søren Malling (kjend frå ørten danske krimseriar) klarar å gje den utolelege kunstnartosken Simon nok kompleksitet til at han kan takast på alvor. Også Jakob Oftebro spelar rolla som den litt stillferdige, fandenivaldske sonen med overtyding. Mot slutten mistar filmen litt grepet, særleg i ein ganske så usannsynlege grande finale. Det er ikkje skjemmande nok til at eg ikkje likte summen, og Rivalene går i pluss for min del.

Brit Aksnes

Brit Aksnes er frilans kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.