Instrument på nye måtar
Tverrfløyte og gitar er ingrediensane i to spanande utgjevingar frå eit lite, men viktig norsk plateselskap.
Alessandra Rombolá og Fredrik Rasten har kome med nye album.
Begge foto: Sofa
Samtidsmusikk
Alessandra Rombolá:
Out of the Playground
Sofa
Samtidsmusikk
Fredrik Rasten:
Lineaments
Sofa
Tverrfløte og gitar er populære instrument for mange som vil læra seg å spela, og desse instrumenta førekjem ofte i musikk av det meir lettbeinte slaget. Men på dei to nye platene frå det norske plateselskapet Sofa vert instrumenta sette inn i heilt andre samanhengar.
Den italienske fløytisten Alessandra Rombolá er klassisk utdanna og har særleg spesialisert seg på samtidsmusikk, både av det partiturbasert og av det improvisatoriske slaget. Her presenterer ho fem nyskrivne verk av Jan Martin Smørdal, Ingar Zach, Daniela Terranova og Lasse Marhaug. Dessutan er Rombolá ein aktiv medkomponist, sidan verka ikkje er detaljplanlagde i form av kompliserte partitur.
Dei fleste verka er bygde opp rundt ein tydeleg idé, oftast basert på alternative speleteknikkar. Men eitt verk skil seg ut: støymusikaren Lasse Marhaugs «Our Forbidden Land». Med sine 25 minutt er dette det lengste stykket, og det er mange ulike tema og teknikkar i sving. Komponisten sjølv ser på stykket meir som ein tilstand enn som eit avslutta verk: «The piece is like opening a window, and you get a sense that it has already started and will continue beyond the time you listen to it.»
Medan mange gitaristar dyrkar det virtuose, går Fredrik Rasten i heilt motsett retning. Dei to 20-minuttar lange stykka er bygde rundt gitarar i opne stemmingar, der musikaren forsiktig plukkar på strengene eller nyttar elektriske bogar. Dessutan supplerer han lydbiletet med stemma, men berre lange tonar utan tekst, som ei utviding av gitarklangen.
Ulike typar elektronikk vert nytta på begge platene, og på omslaga vert det gjort tydeleg greie for korleis dette er utført. Her er ingenting hemmeleg. Slike opplysingar er interessante for fagfellar, men musikken fungerer like godt sjølv om ein ikkje veit noko om dette. Begge platene er i slekt med minimalistisk musikk av ulike slag og framstår som tilstandsmusikk der det heile tida openberrar seg ny detaljrikdom.
Sigbjørn Apeland
Sigbjørn Apeland er musikar, musikkvitar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Samtidsmusikk
Alessandra Rombolá:
Out of the Playground
Sofa
Samtidsmusikk
Fredrik Rasten:
Lineaments
Sofa
Tverrfløte og gitar er populære instrument for mange som vil læra seg å spela, og desse instrumenta førekjem ofte i musikk av det meir lettbeinte slaget. Men på dei to nye platene frå det norske plateselskapet Sofa vert instrumenta sette inn i heilt andre samanhengar.
Den italienske fløytisten Alessandra Rombolá er klassisk utdanna og har særleg spesialisert seg på samtidsmusikk, både av det partiturbasert og av det improvisatoriske slaget. Her presenterer ho fem nyskrivne verk av Jan Martin Smørdal, Ingar Zach, Daniela Terranova og Lasse Marhaug. Dessutan er Rombolá ein aktiv medkomponist, sidan verka ikkje er detaljplanlagde i form av kompliserte partitur.
Dei fleste verka er bygde opp rundt ein tydeleg idé, oftast basert på alternative speleteknikkar. Men eitt verk skil seg ut: støymusikaren Lasse Marhaugs «Our Forbidden Land». Med sine 25 minutt er dette det lengste stykket, og det er mange ulike tema og teknikkar i sving. Komponisten sjølv ser på stykket meir som ein tilstand enn som eit avslutta verk: «The piece is like opening a window, and you get a sense that it has already started and will continue beyond the time you listen to it.»
Medan mange gitaristar dyrkar det virtuose, går Fredrik Rasten i heilt motsett retning. Dei to 20-minuttar lange stykka er bygde rundt gitarar i opne stemmingar, der musikaren forsiktig plukkar på strengene eller nyttar elektriske bogar. Dessutan supplerer han lydbiletet med stemma, men berre lange tonar utan tekst, som ei utviding av gitarklangen.
Ulike typar elektronikk vert nytta på begge platene, og på omslaga vert det gjort tydeleg greie for korleis dette er utført. Her er ingenting hemmeleg. Slike opplysingar er interessante for fagfellar, men musikken fungerer like godt sjølv om ein ikkje veit noko om dette. Begge platene er i slekt med minimalistisk musikk av ulike slag og framstår som tilstandsmusikk der det heile tida openberrar seg ny detaljrikdom.
Sigbjørn Apeland
Sigbjørn Apeland er musikar, musikkvitar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Eirik Holmøyvik har trekt seg trekt seg som forskingsleiar ved Det juridiske fakultet i Bergen.
Foto: Kim E. Andreassen / UiB
Israel-boikott splittar akademia
Jussprofessor Eirik Holmøyvik prøvde å få omgjort vedtaket om Israel-boikott ved Det juridiske fakultetet i Bergen, men vart røysta ned. No har han trekt seg som forskingsleiar ved fakultetet.
Foto: Terje Pedersen / NTB
FHI svikter sitt samfunnsoppdrag
«Det er svært viktig at FHI er tydelig overfor publikum på at de ikke jobber med årsaken til long covid.»
Foto: Universitetet i Bergen
Nord-Noreg ord for ord
Bak Nordnorsk ordbok ligg livsverket til ein stor kvinneleg språkforskar frå Lofoten. Ho kjempa seg forbi mange hinder, men møtte alltid nye og fekk aldri anerkjenninga ho fortente.
Emilie Enger Mehl avbilda på veg til pressetreff på Grøndland for å presentere Revidert nasjonalbudsjett, 14.05.2024. I budsjettet vert det mellom anna satt av penger til å reversere domstolsreforma. Foto: Javad Parsa / NTB.
Javad Parsa
– Uforståeleg domstolsendring
Sorenskrivar Kirsti Høegh Bjørneset er kritisk til at regjeringa vil reversere domstolsreforma.
Anne Kalvig er religionsvitar og tidlegare professor ved Universitetet i Stavanger. I fjor etablerte ho Medvit forlag.
Foto: Anja Bakken
Tru og tvil
Vi må framleis snakke om kvinner og menn. Men kan vi ikkje samstundes ta rimeleg omsyn til dei andre?
Papiravisa