Drama

Regi: Ilker Çatak

Lærerværelset (Orig. tittel: Das Lehrerzimmer)

Med: Leonie Benesch, Eva Löbau, Leonard Stettnisch, Michael Klammer
Kinofilm

Alt er som normalt på skulen og i klassen til Carla (Benesch), heilt til pengar vert stolne. Stemninga både på lærarrommet og i klasserommet endrar seg då Carla set opp ei slags felle for å ta naskaren ved å gjera skjult opptak. Carla, då, kva tenkte du på?

Veritabel trøbbel

Alt frå starten stig pulsen. Musikken byggjer seg opp der Carla kvardagsleg ruslar gjennom gangane på den veldig skulete skulen før ho kjem inn i klasserommet lyftar hendene som ein dirigent, med eit crescendo i musikken før elevane tek over med taktfast kom-til-ro-klapping, eit ritual kan henda meint for mindre ungar.

«Dette er rett og slett ein av dei beste filmane eg har sett i år.»

Ingenting er tilfeldig. Kor mange problemstillingar kan ein filmskapar få inn i ein film på rett over halvannan time? Fasiten får du i Lærerværelset. Regissør og manusforfattar Ilker Çatak er ukjend for meg, men etter dette skal eg finna fram til det som måtte vera tilgjengeleg her til lands, som eg mistenkjer ikkje er for lett, sidan han både er tysk og har minoritetsbakgrunn. Arg.

Dette er rett og slett ein av dei beste filmane eg har sett i år, så tettpakka med spenning og moralske dilemma og eit skred av motstridande sympatiar. Det er liten tvil om at Carla er ein omsorgsfull, entusiastisk lærar, men kan dei rettskafne sidene hennar slå feil ut? Aber natürlich.

Mobbing

Så kan ein djupast sett seia at Lærerværelset handlar om samfunnet vårt i fleire overførte tydingar? Tja, det å ta for seg skulevesenet og korleis ein handterer elevar og tilsette, særleg i ein slik situasjon, det er innlysande djupt nok i seg sjølv, men ja, ein kan sjølvsagt tolka dilemmaa i haugevis med metaforar: overvakingssamfunnet, mediemakt, kriminalitet og lojalitet.

Carla Nowak (Leonie Benesch) er ein dedikert lærar som hamnar i sentrum av eit drama då ein av elevane hennar blir skulda for tjuveri.

Foto: Selmer Media

Sjølv får eg smått ube­hagelege tilbakeblikk på min eigen skulegang og måten me kunne rotta oss saman mot lærarar på utan tanke for at dei var sårbare menneske som til tider kunne få så hard medfart som ingen fortener. Ungar kan vera brutale i sin naivitet, og ein vaksen lærar kan stå ganske nådelaust åleine mot ein mobb av i utgangspunktet lydige elevar.

Men kor går grensene? Eg trur ikkje moralen til sjuande og sist er «pass dine eigne saker», men gud hjelpe så mykje enklare det gjer alt. Sanninga skal fram, ærlegdom er ei dygd, men kva som eigentleg er den fulle og heile sanninga, kan ein ikkje like lett svara på. Dei fleste sanningar har fleire sider, og Lærerværelset får det uttrykkeleg godt fram. Skodespelarprestasjonane er imponerande. Nemnde eg at eg verkeleg, verkeleg likte denne filmen?

Brit Aksnes

Brit Aksnes er skribent, programskapar, kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.