Inntil nyleg var bodskapen frå norske styresmakter krystall­klar: Bruk av munnbind ute i samfunnet bremsar ikkje infeksjonar som covid-19. No
er ikkje råda like klare lenger.

Bokmeldinga vart først akseptert. Grunngivinga for å stanse henne endra seg frå «alarmistisk» til «kvalitet».

Det praktfulle opningssporet på Jonas Lundblads album syner at Johann Helmich Roman (1694–1758) med god grunn blir kalla «Sveriges Händel». Satsen «Allegro con Spirito» er eigentleg ikkje for orgel, men frå orkestersuiten Drottningholmsmusiken, som blei skriven i høve bryllaupet til den svenske kronprinsen Adolf Fredrik og prinsesse Louise Ulrike av Preussen på Drottningholms slott i 1744. Musikken har den songlege, elegante melodikken italienarane var så gode på, kombinert med fyldig og fyndig harmonikk av den tyske typen – altså dei same kvalitetane som særmerkjer stilen til den tyskfødde G.F. Händel, som Roman møtte under studieopphaldet sitt i London kring 1720.

PIACENZA: Då den saksiske kurfyrsten henta «Den sixtinske madonna» til Dresden, omskapte han måleriet frå liturgisk objekt i kyrkja til eit estetisk kunstverk i museet.

TIBET: Andre transkontinentale jarnbanar endra historia for lenge sidan. Jarnbanen til Lhasa endrar historia medan ein er om bord.

Snart femti år etter Anthony Scadutos underhaldande biografi Dylan (1972) har den internasjonale Bob Dylan-litteraturen – akademisk, biografisk, musikkhistorisk, anekdotisk – fått eit uhøyrt omfang, og no eit nytt tilskot på norsk: Shakespeare i smuget av sosialantropologen og kvinneforskaren Jorun Solheim.

Her er det berre å hoppe i det, trur eg, og servere poenget med ein gong: I kveld skal kjærasten min og eg bruke 10.000 kroner på å ete middag. Middagen skal vi ete på restauranten Maaemo – den einaste restauranten i Noreg nokosinne som har hatt tre Michelin-stjerner. Dette er såleis ikkje ei kvardagsleg hending eller ein kva som helst slags middag. Men det set tankar i sving: For den summen kan eg få ein rett nok gamal og rusten, men likevel fullt fungerande bil. Eg kan betale renter og avdrag på huslånet mitt i tre månader eller kjøpe poliovaksinar nok til 2304 born via Unicef.

Skipsindustrien på Vestlandet er i krise. Størst er krisa på Søre Sunnmøre,
og framtida ser heller ikkje lys ut.

Kristin Helle-Valle fekk inga varm mottaking då ho starta litteraturhus i Bergen. Å kome heim til Bergen er å verte dregen tilbake til byens karismatiske – men òg sjølvsaboterande – trass.

Bør Ap kaste Støre? Er interne stridar ille for omdømmet til Ap-leiinga? Dette er tabloide, lite interessante spørsmål. Viktigare er det at Ap-leiinga ikkje maktar å skaffe seg nokon politikk, men ter seg som byråkratar i støvskyer og klisjéskyer.

Det var noko uendeleg fritt over framferda til turistane som kom til bygds med bussen. Slik kunne ein bygdemann fara fram berre når han var full.

Faktisk.no driv med sterkt vinkla journalistikk og manglar kompetanse. Dei har vorte ei vanleg norsk avis.