Etablert vitskap
Ønskjer du å delta i debatten? Då kan du sende innlegget ditt til ordskifte@dagogtid.no
Klima
«Vitenskap er ikke konsensus» skriv Trond Vivelstad i eit svar til meg. Men dette er ein absurd påstand om det tyder at det ikkje skal kunna finnast etablert vitskap. At auka klimagassar i atmosfæren fører til auka global temperatur, er svært godt grunngjeve både empirisk og teoretisk. Og det blir forska intensivt for å koma fram til best moglege estimat for temperaturendring avhengig av utslepp av klimagassar.
I det store og heile er det dei flinkaste forskarane som får publisert i dei mest prestisjefulle tidsskrifta. Eg vil seia at klimaforskingsmiljøet i Noreg er breitt, og at vi hevdar oss godt internasjonalt. Det får vera Vivelstads eiga sak at han ikkje bryr seg om det som entusiastiske forskarar på norske universitet og institutt publiserer, men heller set sin lit til eit statisk råd av tretti personar som ikkje driv klimaforsking.
Elles finn eg ikkje mykje nytt i innlegget til Vivelstad, så eg vil heller vise til det førre innlegget mitt i avisa den 12. juli.
Som Vivelstad også er inne på, er variasjonane i vêr og klima kaotiske. Korleis kan dei då modellerast? Å gå nærare inn på dette vil sprengja ramma for eit debattinnlegg, men det ville ha vore eit glimrande emne for ein kronikk i avisa. Dette siste er meint som eit tips til Dag og Tid.
Øyvind Nordli er dr.philos. emeritus ved Meteorologisk institutt.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Ønskjer du å delta i debatten? Då kan du sende innlegget ditt til ordskifte@dagogtid.no
Klima
«Vitenskap er ikke konsensus» skriv Trond Vivelstad i eit svar til meg. Men dette er ein absurd påstand om det tyder at det ikkje skal kunna finnast etablert vitskap. At auka klimagassar i atmosfæren fører til auka global temperatur, er svært godt grunngjeve både empirisk og teoretisk. Og det blir forska intensivt for å koma fram til best moglege estimat for temperaturendring avhengig av utslepp av klimagassar.
I det store og heile er det dei flinkaste forskarane som får publisert i dei mest prestisjefulle tidsskrifta. Eg vil seia at klimaforskingsmiljøet i Noreg er breitt, og at vi hevdar oss godt internasjonalt. Det får vera Vivelstads eiga sak at han ikkje bryr seg om det som entusiastiske forskarar på norske universitet og institutt publiserer, men heller set sin lit til eit statisk råd av tretti personar som ikkje driv klimaforsking.
Elles finn eg ikkje mykje nytt i innlegget til Vivelstad, så eg vil heller vise til det førre innlegget mitt i avisa den 12. juli.
Som Vivelstad også er inne på, er variasjonane i vêr og klima kaotiske. Korleis kan dei då modellerast? Å gå nærare inn på dette vil sprengja ramma for eit debattinnlegg, men det ville ha vore eit glimrande emne for ein kronikk i avisa. Dette siste er meint som eit tips til Dag og Tid.
Øyvind Nordli er dr.philos. emeritus ved Meteorologisk institutt.
Fleire artiklar
Abid Raja er advokat og Venstre- politikar.
Foto: Lina Hindrum
Det trugande utanforskapet
På sitt beste er Vår ære og vår frykt historia om ei integrering på retur og ei kraftig åtvaring om kva som kan skje som følgje av det.
Fargerikt om tolsemd
Me får garantert høyra meir til komponisten Eilertsen.
Birger Emanuelsen har skrive både romanar, essay og sakprosa etter debuten i 2012.
Foto: Christopher Helberg
Endringar til godt og vondt
Birger Emanuelsen skriv om folk slik at ein trur på det.
Me drog til månen av di det var teknologisk mogleg. Eit strålande døme på det teknologiske imperativet. Her vandrar astronaut Buzz Aldrin frå Apollo 11 rundt og les sjekklista si på venstre arm på ekte ingeniørvis.
Kjelde: Nasa
Teknologisk imperativ!
«Birkebeinerne på ski over fjellet med kongsbarnet».
Foto: Morten Henden Aamot
Eit ikonisk stykke kunst er kome heim
Medan gode krefter arbeider for å etablere eit museum for kunstnarbrørne Bergslien på Voss, har den lokale sparebanken sikra seg ein originalversjon av eit hovudverk av målaren Knud Bergslien.
Papiravisa