JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

Kunnskap

Partiet før stumfilmen

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Dmitrij Sjostakovitsj (1906–1975).

Dmitrij Sjostakovitsj (1906–1975).

Dmitrij Sjostakovitsj (1906–1975).

Dmitrij Sjostakovitsj (1906–1975).

2122
20180629
2122
20180629

Sjakkinteressa heldt han til det siste: I 1972 var Dmitrij Sjostakovitsj på eit skip på veg til London samstundes med VM-kampen i Reykjavik mellom Fischer og Spasskij. Med hjelp frå radiotelegrafistane om bord kunne han fylgja utviklinga i VM-kampen, skriv historikaren I. Romanov i tidsskriftet «64», nr. 2/1982.

Det byrja i Leningrad på 1920-talet. Sjostakovitsj elska det nye mediet: stumfilmen. Han tok arbeid som akkompagnatør i kinosalen og gav publikum litt ljod til bileta. Ein gong møtte han ein mann i foajeen som såg granskande på eit sjakkbrett. Eit par publikumarar hadde forlate brettet like før for å sjå ei framsyning. Mannen fann stillinga måteleg interessant og rekna på eit par variantar. Sjostakovitsj gjekk bort og sa: «La oss ta eit parti.»

Den framande mannen granska den unge musikaren frå topp til tå, smilte og nikka med hovudet. Etter fire–fem trekk såg mannen spørjande på Sjostakovitsj, som om han tenkte «dette var då ei merkeleg opning». Sjostakovitsj meinte at mannen hadde gjort ein feil og gjekk direkte til åtak. Men snøgt var det kongen til musikaren som stod naken på brettet. Aldri før hadde Sjostakovitsj tapt eit parti så knusande. Åtaket til musikaren var så harmonisk komponert, men likevel vart han sjølv matt. Motstandaren smilte lurt.

«Har du spela lenge», spurde mannen. «Tre år». «Veit du kven eg er», spurde han vidare. «Nei», sa Sjostakovitsj perpleks. «Aleksandr Aleksandrovitsj Alekhin».

Alekhin gjekk inn i kinosalen til ei ny framsyning. Sjostakovitsj var sjølv publikum den dagen, men fekk ikkje med seg noko av handlinga. Heile tida kikka han bort mot Alekhin. Nokre år seinare, i 1927, slo Alekhin cubanaren Capablanca og vart verdsmeister. Sjostakovitsj kunne seia med byrgskap: «Eg var sparringspartnaren til Alekhin!»

Det finst mange liknande historier om møte mellom amatørar og verdsmeistrar, men denne trur eg på. Komponisten Sjostakovitsj var altfor kjend til å kunna dikta opp slikt. Han høyrde til det same sjakkmiljøet som komponisten Prokofjev og fiolinisten Ojstrakh.

Atle Grønn

Atle Grønn er internasjonal
meister i sjakk.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Sjakkinteressa heldt han til det siste: I 1972 var Dmitrij Sjostakovitsj på eit skip på veg til London samstundes med VM-kampen i Reykjavik mellom Fischer og Spasskij. Med hjelp frå radiotelegrafistane om bord kunne han fylgja utviklinga i VM-kampen, skriv historikaren I. Romanov i tidsskriftet «64», nr. 2/1982.

Det byrja i Leningrad på 1920-talet. Sjostakovitsj elska det nye mediet: stumfilmen. Han tok arbeid som akkompagnatør i kinosalen og gav publikum litt ljod til bileta. Ein gong møtte han ein mann i foajeen som såg granskande på eit sjakkbrett. Eit par publikumarar hadde forlate brettet like før for å sjå ei framsyning. Mannen fann stillinga måteleg interessant og rekna på eit par variantar. Sjostakovitsj gjekk bort og sa: «La oss ta eit parti.»

Den framande mannen granska den unge musikaren frå topp til tå, smilte og nikka med hovudet. Etter fire–fem trekk såg mannen spørjande på Sjostakovitsj, som om han tenkte «dette var då ei merkeleg opning». Sjostakovitsj meinte at mannen hadde gjort ein feil og gjekk direkte til åtak. Men snøgt var det kongen til musikaren som stod naken på brettet. Aldri før hadde Sjostakovitsj tapt eit parti så knusande. Åtaket til musikaren var så harmonisk komponert, men likevel vart han sjølv matt. Motstandaren smilte lurt.

«Har du spela lenge», spurde mannen. «Tre år». «Veit du kven eg er», spurde han vidare. «Nei», sa Sjostakovitsj perpleks. «Aleksandr Aleksandrovitsj Alekhin».

Alekhin gjekk inn i kinosalen til ei ny framsyning. Sjostakovitsj var sjølv publikum den dagen, men fekk ikkje med seg noko av handlinga. Heile tida kikka han bort mot Alekhin. Nokre år seinare, i 1927, slo Alekhin cubanaren Capablanca og vart verdsmeister. Sjostakovitsj kunne seia med byrgskap: «Eg var sparringspartnaren til Alekhin!»

Det finst mange liknande historier om møte mellom amatørar og verdsmeistrar, men denne trur eg på. Komponisten Sjostakovitsj var altfor kjend til å kunna dikta opp slikt. Han høyrde til det same sjakkmiljøet som komponisten Prokofjev og fiolinisten Ojstrakh.

Atle Grønn

Atle Grønn er internasjonal
meister i sjakk.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Kvart år i perioden 1990–2021 har om lag éin million menneske globalt døydd som følgje av antibiotikaresistens.

Kvart år i perioden 1990–2021 har om lag éin million menneske globalt døydd som følgje av antibiotikaresistens.

Foto: Cornelius Poppe / NTB

HelseSamfunn

Framtidsrapport frå bakteriefronten

At antibiotika skal slutte å verke, er den store skrekken for helsevesenet verda over. Vi dykkar ned i den grundigaste prognosen som nokon gong er utført for dødsfall som følgje av motstandsdyktige bakteriar.

Christiane Jordheim Larsen
Kvart år i perioden 1990–2021 har om lag éin million menneske globalt døydd som følgje av antibiotikaresistens.

Kvart år i perioden 1990–2021 har om lag éin million menneske globalt døydd som følgje av antibiotikaresistens.

Foto: Cornelius Poppe / NTB

HelseSamfunn

Framtidsrapport frå bakteriefronten

At antibiotika skal slutte å verke, er den store skrekken for helsevesenet verda over. Vi dykkar ned i den grundigaste prognosen som nokon gong er utført for dødsfall som følgje av motstandsdyktige bakteriar.

Christiane Jordheim Larsen
Sauene er henta ned frå fjellet til garden til familien Lützen i Sydradalur for å bli klipte. Ein gong sa dei at ull var gull, men slik er det ikkje lenger. No blir det meste av ulla brend.

Sauene er henta ned frå fjellet til garden til familien Lützen i Sydradalur for å bli klipte. Ein gong sa dei at ull var gull, men slik er det ikkje lenger. No blir det meste av ulla brend.

Alle foto: Hallgeir Opedal

ReportasjeFeature

Om sau og sjølvstende

Amerika har Kennedy-klanen, Færøyane har Patursson-klanen – og 70.000 sauer.

Hallgeir Opedal
Sauene er henta ned frå fjellet til garden til familien Lützen i Sydradalur for å bli klipte. Ein gong sa dei at ull var gull, men slik er det ikkje lenger. No blir det meste av ulla brend.

Sauene er henta ned frå fjellet til garden til familien Lützen i Sydradalur for å bli klipte. Ein gong sa dei at ull var gull, men slik er det ikkje lenger. No blir det meste av ulla brend.

Alle foto: Hallgeir Opedal

ReportasjeFeature

Om sau og sjølvstende

Amerika har Kennedy-klanen, Færøyane har Patursson-klanen – og 70.000 sauer.

Hallgeir Opedal

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis