🎧 Norsk matskatt nr. 36: kvæfjordkake
Lytt til artikkelen:
Kva ville vel ei nasjonal matskattspalte ha vore utan heile Noregs favorittkake? Kvæfjordkaka vart i 2002 kåra til nasjonalkaka vår. Denne utruleg smakfulle delikatessa, med marengs, vaniljekrem og mandlar, heiter sjølvsagt «verdas beste» på folkemunne.
Ei kake som har vore der til alle tider, tenker nok den matinteresserte lesaren? Men nei, verdas beste kake er ikkje hundre år eingong. Iallfall ikkje som kvæfjordkake.
Me skal attende til 30-talet og festivalbyen Harstad, på den største øya i Noreg, Hinnøya. To systrer dreiv den svært populære Cafe Alliance, som ein må rekna med var eit eksklusivt og internasjonalt namn på dei kantar på den tida. Utgangspunktet var ei europeisk kongekake som vart nytta i samband med feiring av 13. dag jol – i Frankrike godt kjend som gateaud es rois, kongane si kake.
Hulda Ottestad, som var ei av systrene på Alliance, og truleg ei skikkeleg dame, stal ikkje ei oppskrift: Ho kjøpte to oppskrifter på kongekaka av ein dansk konditor for 200 kroner, som dei modifiserte med litt mindre mandlar, sidan mandlar var svært dyrt i Noreg på den tida. Resten er forteljinga om ei kake som er så god, at ho vart ein suksess på kakebord over heile landet. Det er knapt eit bryllaup eller ein konfirmasjon, i alle høve nord for Dovre, der det ikkje står ei kvæfjordkake sentralt i festivitasen.
Kvæfjordkaka er ei av få som har eit oppegåande venelag, som har eit svært ambisiøst føremål som Innsida meiner strekker seg godt utover det å eta denne gode kake. I føremålet står det nemleg: «Kvæfjordkakas Venner skal arbeide spesielt for kulturbasert næringsutvikling med utgangspunkt i natur og kulturlandskap, jordbruk, havbruk og matkultur, historie og bærekraftig byggeskikk. Målet er å bidra naturlige fortrinn.»
Kaka skal rett og slett bygga landet, slik dei ser det.
Kvæfjordkaka har ambassadørar i USA og Thailand, og Kvæfjordkakas Venner sel ei spesiallaga mønstra tine i tre som passar perfekt til å frakta kaka rundt i, til 1600 kroner, for den som er interessert.
Oppskrifta er ikkje veldig eksotisk. Kakebotnen vert laga av smør, sukker, eggeplomme, mjølk, kveitemjøl, bakepulver og vaniljesukker. Marengs er eggekvite og sukker. Fyllet er vaniljekrem.
Før i tida serverte dei Kvæfjordkake på ferja Refsnes–Flesnes i Kvæfjord, men dei slutta med det. «Folk ville berre ha sveler, sveler og sveler», sukka Hege Arnesen frå ferjekafeen til NRK Troms for ti år sidan.
Men kaka lever, sjølv om Cafe Alliance for lengst er borte.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Lytt til artikkelen:
Kva ville vel ei nasjonal matskattspalte ha vore utan heile Noregs favorittkake? Kvæfjordkaka vart i 2002 kåra til nasjonalkaka vår. Denne utruleg smakfulle delikatessa, med marengs, vaniljekrem og mandlar, heiter sjølvsagt «verdas beste» på folkemunne.
Ei kake som har vore der til alle tider, tenker nok den matinteresserte lesaren? Men nei, verdas beste kake er ikkje hundre år eingong. Iallfall ikkje som kvæfjordkake.
Me skal attende til 30-talet og festivalbyen Harstad, på den største øya i Noreg, Hinnøya. To systrer dreiv den svært populære Cafe Alliance, som ein må rekna med var eit eksklusivt og internasjonalt namn på dei kantar på den tida. Utgangspunktet var ei europeisk kongekake som vart nytta i samband med feiring av 13. dag jol – i Frankrike godt kjend som gateaud es rois, kongane si kake.
Hulda Ottestad, som var ei av systrene på Alliance, og truleg ei skikkeleg dame, stal ikkje ei oppskrift: Ho kjøpte to oppskrifter på kongekaka av ein dansk konditor for 200 kroner, som dei modifiserte med litt mindre mandlar, sidan mandlar var svært dyrt i Noreg på den tida. Resten er forteljinga om ei kake som er så god, at ho vart ein suksess på kakebord over heile landet. Det er knapt eit bryllaup eller ein konfirmasjon, i alle høve nord for Dovre, der det ikkje står ei kvæfjordkake sentralt i festivitasen.
Kvæfjordkaka er ei av få som har eit oppegåande venelag, som har eit svært ambisiøst føremål som Innsida meiner strekker seg godt utover det å eta denne gode kake. I føremålet står det nemleg: «Kvæfjordkakas Venner skal arbeide spesielt for kulturbasert næringsutvikling med utgangspunkt i natur og kulturlandskap, jordbruk, havbruk og matkultur, historie og bærekraftig byggeskikk. Målet er å bidra naturlige fortrinn.»
Kaka skal rett og slett bygga landet, slik dei ser det.
Kvæfjordkaka har ambassadørar i USA og Thailand, og Kvæfjordkakas Venner sel ei spesiallaga mønstra tine i tre som passar perfekt til å frakta kaka rundt i, til 1600 kroner, for den som er interessert.
Oppskrifta er ikkje veldig eksotisk. Kakebotnen vert laga av smør, sukker, eggeplomme, mjølk, kveitemjøl, bakepulver og vaniljesukker. Marengs er eggekvite og sukker. Fyllet er vaniljekrem.
Før i tida serverte dei Kvæfjordkake på ferja Refsnes–Flesnes i Kvæfjord, men dei slutta med det. «Folk ville berre ha sveler, sveler og sveler», sukka Hege Arnesen frå ferjekafeen til NRK Troms for ti år sidan.
Men kaka lever, sjølv om Cafe Alliance for lengst er borte.
Fleire artiklar
Foto: Agnete Brun
Med den monumentale boka Sjøfareren Erika Fatland gitt oss eit uvant, og skremmande, perspektiv på europeisk kolonialisme.
Kongsbonden Johan Jógvanson bur i den Instagram-venlege bygda Saksun. Men sjølv om han skjeller ut turistar, er det ikkje dei han er forbanna på. Det er politikarane inne i Tórshavn.
Alle foto: Hallgeir Opedal
Turistinvasjonen har gjort Johan Jógvanson til den sintaste bonden på Færøyane.
Finansminister Trygve Slagsvold Vedum (Sp) på pressekonferanse etter framlegginga av statsbudsjettet måndag. For dei som er opptekne av klima, var ikkje budsjettet godt nytt.
Foto: Fredrik Varfjell / NTB
Kapitulasjon i klimapolitikken
Regjeringa veit ikkje om statsbudsjettet bidreg til å redusere eller å auke klimagassutsleppa. Derimot er det klart at det nasjonale klimamålet for 2030 ikkje blir nådd.
Foto: Gyldendal
Erfaringar av tap og nytt liv
Debutdikta til Anngjerd Rustand eig omhug for omverda og er skrivne med klårleik og vent, sanseleg nærvær.
Teikning: May Linn Clement
Intellektuell boms
«Stormeister Kaufman skriv at Steve Brandwein er den personen som har prega han mest.»